Er is een geheim bij storytelling, dat bijna niemand toepast. Terwijl je toehoorders of lezers dit echt nodig hebben om zich met jou te verbinden en de boodschap te onthouden.
Je hebt vast wel eens naar een spreker op een (online) event, podcast of webinar geluisterd die zijn boodschap begon met een persoonlijk verhaal.
Vaak ging dat over iets heftigs. Kind verloren, motorongeluk, eenzaamheid, ernstige ziekte, opgegroeid in armoede, noem maar op.
Iets minder indringend kan ook: eigenwijs geweest, kansen laten liggen, een doodlopende weg ingeslagen.
Deze sprekers denken dat ze 'het geheim van storytelling' toepassen.
Een beetje spreker heeft immers geleerd dat je eerst een persoonlijk verhaal moet vertellen. En dat geldt ook voor bloggers, podcasters, schrijvers of andere boodschapverkondigers.
Terecht, al is soms het wel een voorspelbare riedel geworden.
Meestal is die gebeurtenis iets traumatisch.
Ik wil niemand daarover tekort doen; ik leef mee met allerlei gradaties van tegenslag. Maar het gaat me nu even om de impact van dat verhaal, omdat er een boodschap bij hoort.
Deze sprekers hebben geleerd dat je niet zomaar losjes over alle pijn en worstelingen heen moet stappen. Door de pijn te benoemen bouw je immers een relatie op met anderen en win je vertrouwen. Pijn is herkenbaar en raakt de emoties.
Zo’n verhaal gaat meestal zo:
Ik stond bij de kassa en kon niet meer afrekenen (ik leed aan een aandoening, ik kwam uit een gezin vol problemen, ik kon nooit de juiste kledingstukken kiezen in mijn kledingkast, etc).
Daar leed ik enorm onder. Maar ik leerde om voor mezelf te kiezen (een systeem neer te zetten, overtollige spullen weg te doen, knopen door te hakken, etc.).
Ik boekte succes, omdat ik ... deed.
Het resultaat?
Geen klaterend applaus over de manier waarop de spreker iets overwonnen heeft. Geen ontroering. Niemand voelt zich ‘opgelift’.
De bijbehorende boodschap klinkt behoorlijk hol. Dat je jezelf niet klein moet houden, bijvoorbeeld.
Of dat de buitenkant iets anders is dan de binnenkant. Het kan helemaal waar zijn, maar als toehoorder voel je het niet.
Wat gaat hier mis?
Bij dit soort verhalen wordt iets belangrijks overgeslagen. Dat is het beslissende moment.
- Het moment waarbij je de schellen van de ogen vallen.
- De ontmoeting met een persoon die je een levensveranderende les leert (ook bekend als de mentor).
- Of met de gangmaker, die je aanspoort om dat boek wél te schrijven, waardoor je dat gebrek aan zelfvertrouwen overwint.
- Het moment waarop je een belangrijke beslissing nam.
- Of het moment waarop je jezelf ineens toestond dat jij gewoon goed genoeg bent.
Het echte geheim van storytelling
Er zijn vele manieren om een krachtig verhaal te delen. Hierbij geef ik je een voorbeeld, dat je naar eigen inzicht kunt kneden en zelf kunt toepassen. Je kunt het een frame noemen.
Of een verhaalformat. Daar komt ie:
Ik kreeg een auto-immuunziekte (benoem een opmerkelijke verandering of verstoring in je leven).
Daardoor voelde ik me ... en dacht ik ... (gevoelens en gedachten over die verandering).
Ik worstelde vooral met ... (belangrijkste probleem of obstakel).
Toen gebeurde er ... (wijze les, boek, beslissend moment, mentor), waardoor ik me ... voelde.
Ik zag ineens dat ... (inzicht).
Ik besloot daarom ... (besluit).
Op dit moment ben ik .... (situatie nu).
... en wanneer ik terugkijk op mijn ervaringen dan ...(kernboodschap, betekenis).
Het geheim van storytelling gaat namelijk over transformatie: er is aan het einde van het verhaal daadwerkelijk iets veranderd.
>> Lees hier mijn eigen voorbeeld.
De verteller is daarbij geen slachtoffer. Hij heeft zelf een kans gepakt, een inzicht verworven, een gebeurtenis in een ander kader gezet of het heft in handen genomen.
Deze boodschap beklijft.
Niet alleen omdat het verhaal mensen echt raakt, maar ook omdat de verteller iets belangrijks heeft gedeeld. Hij heeft een kleine sleutel gevonden over hoe het leven geleefd moet worden. Dat veel mensen daarnaar op zoek zijn, blijkt wel uit de verpletterende stroom zelfhulpboeken, tv-programma’s en nog veel meer.
Onthoud je mensen die diepere laag, dan zijn ze teleurgesteld.
En terecht, want ze kunnen het niet navoelen en ze leren eigenlijk niets. Het geheim van storytelling is eigenlijk 'het geheim van het leven'. Het moment waarop iets universeels ontsluierd wordt. En dat universele kan ook een dicht-bij-huis-boodschap zijn.
Ook klein geluk telt.
Mits goed verteld natuurlijk :)
