Hoe doe je dat toch, zei ze tegen mij, terwijl ze met een verbluft gezicht naar haar laptop keek. Zojuist had ze geconcentreerd aan haar profieltekst zitten schrijven, helemaal in de flow. Wow!
Een uur daarvoor was ze mijn Verhalenstudio binnengelopen. Met een bezwaard gemoed, want het was haar nog steeds niet gelukt om een heldere tekst te schrijven over haar werk voor haar nieuwe website.
Het moeilijkst vond ze de beschrijving van de meerwaarde van haar werk voor haar opdrachtgevers. Ze voelde wel iets, maar hoe gaf ze daar in hemelsnaam plakkende woorden aan?
Ze voelde zich enorm teleurgesteld.
Vooral in zichzelf. Want haar website was nog steeds niet in de lucht, hoewel ze dat al een half jaar geleden met zichzelf afgesproken had.
Ik besloot het daarom over een andere boeg te gooien. De eerdere verzamelde ingrediënten opnieuw door elkaar roeren, dat werkte niet meer. Tijd om een compleet nieuwe soep te brouwen.
Wat is het geheim van jouw vak, vroeg ik.
Ze aarzelde. Ging ze dit echt zeggen?
Het werk dat ze voor haar opdrachtgevers doet, lijkt op de radertjes in een klokwerk, vertelde ze. Die radertjes liepen stroef of werkten helemaal niet meer.
Haar taak was om die radertjes samen weer soepel te laten draaien. Zo wilde ze haar opdrachtgever in staat stellen om het uurwerk voortaan zelf weer aan de praat te krijgen.
Bámmm, dat was het.
In haar eigen hoofd begonnen ook de radertjes te draaien. De bijbehorende tekst over haar profiel ratelde er in een keer uit. Opgelucht én betoverd nam ze afscheid.
En ik? Dit soort wondertjes, daar doe ik het voor.
