Teksten hebben een imagoprobleem. Daarom moeten ze steeds korter, simpeler en Jip-en-Janneker.
"Als er geen plaatjes instaan, dan stuur ik de teksten door naar de juridische afdeling", hoorde ik iemand laatst zeggen. Een senior functionaris die onderzoeksrapporten beoordeelt om investeringsbeslissingen te doen.
Hele volksstammen verkiezen tegenwoordig plaatjes boven tekst.
De concurrentie van digitale media is zo hevig dat straks een kwart van de scholieren laaggeletterd is. Dan moet iedere brief veel plaatjes bevatten, anders snappen ze het niet.
Wat te doen aan die achteruitkachelende taalvaardigheden?
Langere teksten, zegt een groep deskundigen onder leiding van hoogleraar Yra van Dijk. Deze groep wil de leescrisis bij scholieren grondig aanpakken en pleit in de publicatie Omdat Lezen Loont juist voor meer en langere teksten in het onderwijs.
Ik zeg: plakkerige teksten.
Niemand wil een saaie tekst lezen. Wel goed geschreven teksten die blijven kleven. Op smaak gebracht met stijlfiguren, beeldtaal en hier en daar wat sappige blunders.
Dat zijn vaak teksten met verhalen. Niet omdat storytelling de zoveelste modieuze manier is om teksten op te fluffen. Wel omdat we als lezer de natuurlijke behoefte hebben aan een sterk begin, een krachtig einde en daartussen een meeslepende spanningsboog.
Door aantrekkelijk te schrijven blijf je je lezer boeien. Daarmee voorkom je dat je lezer afhaakt voordat je bij de kern van je boodschap bent aangekomen.
Als je goed kan schrijven, kan dat bovendien je leven veranderen.
Want je leert niet alleen de lezer op sleeptouw nemen, maar ook helder denken.
Dat deed het in ieder geval voor mijn klant Maayke. Haar verhaal lees je hier. Wat een verrijking is dat!
Ik raad je aan om dagelijks te schrijven, want schrijven mag je heel veel oefenen. Hoe vaker je het doet, hoe beter je wordt. Echt, dit kan iedereen leren.
Langer, plakkeriger, helderder.
