De hele dag ploppen er ideeën op in je hoofd. Je hoofd lijkt wel een popcornmachine. Als creatieve professional heb je nooit rust.
"Hoeveel uur per week werk jij?"
Een lastige vraag vind ik. Want zoals veel creatief ondernemers (ontwerpers, fotografen, schrijvers, noem maar op) sta ik altijd 'aan'.
Werk is privé en omgekeerd.
Inspiratie, dat is alle dagen werken, zei de Franse dichter Baudelaire al.
Ook in de vakantieperiode, zoals nu. De ideeën blijven opkomen.
Vaak is dat fijn. Iedere prikkel kan je weer een nieuwe impuls geven, goed voor een sappige dopamineshot. Hoera, daar surf je weer op een lekker golfje van dit geweldige gelukshormoon.
Want net zoals jagers heb je als creatief denkend hoofd altijd kans op een mooie buit. Je weet alleen nooit wanneer de prooi voorbij komt. En dus blijf je voortjagen, steeds alert op iets nieuws.
Altijd op jacht naar iets nieuws? Dan heb jij vast ook een popcornhoofd.
Je wordt dan waarschijnlijk heel gelukkig van iets creëren. Als er een dag niets gemaakt is, voel je je onrustig. En als je een idee hebt, moét je van jezelf daar iets mee doen. Want anders blijft die onrust voortwoekeren in je hoofd.
Als jij op je vakantie-adres bent, valt er even niets te ontwerpen of ander creatief werk te doen. Maar dan begin jij aan een fotoserie of iets anders, want je blijft de behoefte voelen om te creëren.
Vaak werk je aan diverse projecten tegelijkertijd. Daardoor heb je veel taken in verschillende stadia van ontwikkeling en dus ook veel losse eindjes die om aandacht vragen.
De kunst is om dan toch nog voor de nodige rust in je hoofd te zorgen, anders komt er weinig van terecht.
Work-life-balance is een onzinnig voor een creatief ondernemer
Omdat alle soorten ideeën en ontwikkelstadia door elkaar heen lopen, is er geen onderscheid tussen werk en privéleven. Je valt samen met je creatieve uitingen, dus alle pogingen tot een work-life-balance zijn volslagen onzin.
Pensionering is ook onzinnig. Je kunt immers moeilijk stoppen met creëren om daarna 'leuke dingen' te gaan doen.
Creëren is je hele (noodzakelijke) manier van bestaan: niet altijd gemakkelijk, maar wel onmisbaar.
Een klevende stip op de horizon waar anderen houvast aan hebben, is voor jou vaak ook al niet bruikbaar. Het enige dat telt is het creatieve werk waar je nu mee bezig bent.
Wanneer je volledig opgaat in de uitvoering, voel je je één met je werk en de wereld. Een hogere bestemming is er niet.
Een popcornhoofd? Het enige doel is jezelf blijven vernieuwen
Blijven leren en ontwikkelen, in eindeloze cirkels. Inspinnen, ontpoppen, uitvliegen. En dat telkens opnieuw.
Wat wél kan is meer structuur aanbrengen in je creatieve proces, waardoor je meer rust in je hoofd hebt en er dus ook meer uit je handen komt. En het betekent ook extreme zelfzorg: leven op jouw eigen creatieve voorwaarden, zodat je floreert.
Zorg voor jezelf!
