Als je jezelf opnieuw uitvindt, lijkt het eindeloos te duren voordat alle puzzelstukjes in elkaar vallen. Tenzij je achteraf terugblikt op het proces. Dan zie je het ineens. Het zijn allemaal onderdelen van de 'reis van de Held'.
Kun jij je een moment herinneren waarbij je merkte dat alle puzzelstukjes van iets dat je bezighield ineens in elkaar pasten?
Het is misschien lang geleden, maar misschien weet je het nog. Dat moment is een cruciaal moment, dat je waarschijnlijk intense dankbaarheid opleverde.
Je koos voor jezelf en deed waarschijnlijk iets dappers.
Want het vraagt moed om gehoor te geven aan je diepste wensen.
Laatst kwam ik een oude bekende tegen die onderzoek deed naar stress in organisaties. Haar werk als onderzoeker vond ze best leuk. Maar in haar eigen organisatie werd niet bepaald goed omgegaan met werkdruk.
Ze raakte helemaal gesloopt door haar werk.
Uiteindelijk besloot ze volledig te stoppen met haar onderzoekswerk en iets heel anders te gaan doen.
Een groot besluit.
Nu werkt ze als baliemedewerker bij de bibliotheek, waar ze mensen inschrijft als lid of de weg wijst.
Eenvoudig werk, zeker ten opzichte van haar eerdere baan als onderzoeker. Toch is ze dolblij, want ze vindt het fijn om mensen te helpen. Bovendien houdt ze energie over om in de avonduren psychologie te studeren. Want daarmee kan ze haar droom waarmaken om te verdiepen en echt iets te doen waarmee ze van betekenis is.
Misschien ben jij ook het zicht kwijtgeraakt in je werk of leven.
Je ziet eigenlijk niet meer zo scherp wat je doet en waar je precies van bent. Je doet van alles en nog wat en schiet steeds weer nieuwe zijpaden in. Omdat je zo nieuwsgierig bent en zo ongelooflijk veel interesses hebt.
Maar ergens wringt het.
Je moet weten of je nog op de juiste koers zit. Of de oproep die je ooit volgde nog steeds jouw oproep is.
Wellicht kom je er dan achter dat je een nieuwe dappere sprong te maken hebt.
Misschien moet je opdrachten loslaten die wel poen opleveren, maar niet meer het plezier dat je er ooit in had. Of je bent verstrikt geraakt in een stroperige werkomgeving die helemaal niet meer bij je past.
Het kenmerk van een sprong is dat je in een onbekende wereld plonst.
Misschien is het water ijskoud. Je voelt geen vaste grond onder de voeten. Je gaat kopje onder. Misschien zitten er ergens wel glibberige beesten...
De manieren waarop we omgaan met het grote onbekende, die zeggen alles over jezelf. Het patroon van de Reis van de Held laat zien hoe het werkt.
Als je een type bent van 'doe maar gewoon', dan wil je jezelf het liefst onzichtbaar maken bij zo'n stap. Ben je heldhaftiger, dan spring je zonder aarzeling in het diepe. Of je voelt kriebels van opwinding over het nieuwe avontuur.
En als je in magie gelooft, dan vertrouw je erop dat er iets wonderbaarlijks gebeurt, waardoor het hele verhaal op miraculeuze wijze op zijn pootjes terecht komt.
Ook dit zijn allemaal onderdelen die terugkomen in de Reis van de Held.
Maar dan nog steeds is er deze vraag: waar moet je beginnen bij zo'n grote ommezwaai?
Het antwoord is eigenlijk verrassend eenvoudig.
Het lijkt op de wolkenlucht van een duizendstukjes-puzzel.
Je begint bij de contouren: eerst de kaders vastzetten. Denk aan je kernwaarden, je motieven om iets te doen, je (creatieve) voorwaarden.
En dan komt de rest.
Welke dappere sprong maak jij?
