Prima titels, maar ‘niet echt Sigrid’. “Waarom doe je niet iets verrassends, zoals met je eerdere boektitel Toverballen voor het Brein?”
Dat waren de reacties die bleven hangen bij het zoeken naar een goede titel voor mijn nieuwe boek. De centrale boodschap van het boek in één zin is: creëer en leef je eigen verhaal, zodat je daarmee richting geeft aan je toekomstige leven.
Hoe verwoord je dat in een spannende en toch kernachtige titel?
Tientallen titelvoorstellen passeerden de revue, nog eens aangevuld met vele suggesties die ik van alle kanten kreeg aangereikt van lieve en slimme mensen. Veel dank als jij een van hen was, want iedere suggestie bracht me weer op een nieuw denkspoor.
De topscoorders onder mijn lezers, vrienden en bekenden:
- Leef je verhaal
- Je verhaal als kompas
- Verhaal het beste uit jezelf
- De kracht van jouw verhaal
- Vind je verhaal
Wat te kiezen?
Bij nader inzien bevatten deze titels te veel algemene en daarmee eigenlijk nietszeggende woorden. Wendbaar met je verhaal dan? Of Je Verhaal in eigen Hand?
De titels kregen bijval, maar leverden ook lauwe reacties op onder mijn meelezers. "Mwah... Ik vind hem wat saai, hoewel het de lading op zich wel dekt", schreef een van hen. "Ik had een meer beeldende titel verwacht."
Iemand anders: "De titel roept weinig bij me op, net zomin als de ondertitel. Ik vind het allemaal zo abstract."
Kortom: deze titels bleven niet hangen in het geheugen. En hoe sterk de plakkracht is van een beeldende titel, dat heb ik wel gemerkt bij mijn eerdere boeken.
Zo zocht ik verder. Wat te doen? De tijd drong. Totdat mijn oog in een boekenkast bleef hangen op twee bekende boektitels, namelijk Neem een Geit van Claudia de Breij en En nu laat ik mijn baard staan van Leen Zevenhuizen.
Die titels zetten me opnieuw aan het denken.
De baard en de geit zijn in beide boeken verrassende symbolen voor de inhoud van het boek. Ze prikkelen je verbeelding. Had mijn boek ook niet zo'n woord? Het woord uit mijn eigen boek dat het meest bleef kleven in mijn brein was....vermicelli.
Is het een passend beeld? Jazeker. Met vermicelli laten verhalenvertellers in mijn boek een ongekende veerkracht zien. Daarmee geven ze op een onverwachte positieve manier vorm aan hun leven.
Staat het voor iets groters? Ja! Vermicelli is een verrassend, wendbaar en toegankelijk ingrediënt, dat langzaam transformeert van hard naar zacht... Bingo!
De titel wordt... ???... Jongleren met Vermicelli.
Jongleren met vermicelli staat voor creatief omgaan met alles wat zich aandient in je leven. Want dan blijkt er veel meer mogelijk dan je denkt. En nu maar hopen dat het boek niet ondergebracht wordt bij de kookboekenafdeling. Of bij het boekenschap over acrobatiek!
Toegift over het creatieve proces
Nog een toegift. Wat zijn nou mijn lessen over het creatieve proces?
- Het niet-weten is heel ongemakkelijk, maar wel een vast onderdeel van het creatieve proces. Gewoon accepteren dus dat dit ongemak erbij hoort.
- Anderen vragen om mee te denken helpt enorm. Maar uiteindelijk moet jij kiezen. En met heel veel opties en overwegingen wordt die keuze niet gemakkelijker. Uiteindelijk geldt hier niet 'de meeste stemmen gelden'. Ik formuleerde enkele criteria en liet vooral mijn gevoel spreken.
- Kies andere ingangen om op ideeën te komen. Een vorm van lenig denken.
- Ga bewegen. De beste ideeën ontstaan bij mij tijdens wandelingen of een fietsritje. Zo was het nu ook.
- Afkijken mag.
