Hoe Irma Boom haar keuzes maakt
Hoe weet je of je op het juiste spoor zit? Of een project bij je past, of juist niet? Ik luisterde laatst naar een podcast met Irma Boom, de beroemde boekontwerper.
Irma Boom zei een paar dingen die zo raak zijn voor iedereen met een hoofd vol ideeën, vooral als je niet langer andermans plannen wilt uitvoeren.
Want ik had het ook, dat moment waarop je merkt dat je eigenlijk uitvoerder bent geworden van iemand anders’ idee. Je draagt de verantwoordelijkheid en dat kun je ook goed.
Maar je voelt niet dat vlammetje, ook al vind je het onderwerp nog zo sympathiek. En wat ooit inspirerend voelde, verandert langzaam in sleur.
1. Irma wil weten wat het haarzelf oplevert
Als grote naam krijgt Irma enorm veel aanvragen, maar ze wijst maar liefst tachtig procent af.
Haar eerste vraag is: Wat zit er in voor mij? Niet financieel, maar inhoudelijk: kan ik er iets uithalen dat mij intrigeert? Dat is volgens haar niet egoïstisch, maar essentieel. Want zodra iets haar werkelijk raakt, ontstaat er energie.
Ze belt mensen niet, ze wil ze zien en hun lichaamstaal lezen. "In dat contact ontstaat iets, of niet. En als het in het allereerste begin niet komt, dan komt het nooit.”
Dat is haar eerste filter: ze kiest niet op basis van status of beloning, maar sluipt er als een roofdier omheen om te ontdekken wat er voor haar in zit en wat haar intuïtie haar vertelt. Zonder het zo te benoemen werkt ze vanuit haar zone of genius.
2. Irma werkt vanuit het onderwerp zelf
Irma noemt elk nieuw boekproject een verdieping, geen routine. Het kan haar helemaal bezitten en ze zoekt door tot ze de kern raakt. Het gaat niet om mooi of lelijk, maar om iets dat van binnenuit komt.
Dat is haar tweede filter. Ze laat het onderwerp zelf spreken, in plaats van een format te volgen of iets te doen wat een opdrachtgever verwacht.
3. Irma stopt zodra anderen dwingend worden
Irma werkt alleen met mensen die evenveel geven als zij. Zo niet, dan stopt ze rigoureus. Dat klinkt streng, maar zo beschermt ze haar energie, haar concentratie en haar eigen stem.
Dat is haar derde filter: alleen samenwerken als ze vrijheid en wederkerigheid voelt.
De les voor creatieve denkers
Veel creatieve denkers zijn gewend geraakt om te werken in opdracht van iemand anders Tot je merkt dat ‘in opdracht’ vaak betekent dat iemand iets over de schutting gooit en dat jij vervolgens alle verantwoordelijkheid draagt voor iets wat niet van jou is.
Je kunt het prima (je zone of excellence), maar het voelt niet eigen. Het kost je meer energie dan dat het je oplevert. En uiteindelijk loop je erop leeg.
Vraag aan jou:
- Waar zeg jij nog ja op, terwijl je lichaam al nee zegt?
- Of andersom: welk project roept iets in je wakker, ook al is het nog vaag en onzeker? Durf je daarop te vertrouwen?
De podcast over Irma Boom verscheen in de serie Hoe maak je het (aflevering 51). Echt de moeite waard om te beluisteren op Spotify of via Apple Podcast.
