Wat vind jij het meest ingewikkeld bij schrijven?
Toen ik dat laatst aan een klant vroeg, wist ze het antwoord meteen: zij voelde zich bij schrijfwerk nogal beperkt in haar mogelijkheden.
Ze had namelijk alleen WOORDEN tot haar beschikking om over haar vak te schrijven. Ze miste daarmee als expert nogal wat mogelijkheden om zich pakkend uit te drukken. Geen gezichtsuitdrukkingen, geen geuren, geen smaken en zeker niets om te voelen.
Al met al is schrijven nogal eendimensionaal, besloot ze.
Ik moest daar even over nadenken. Maar volgens mij ziet ze dan toch wat dingetjes over het hoofd.
Met verschillende woorden kun je juist verschrikkelijk veel uitdrukken. Je kunt nuances duidelijk maken. Je kunt ergens langer over nadenken en dan woorden bijslijpen. Je kunt met ritme spelen. En je kunt stiltes laten vallen met witregels en interpunctie.
Daarnaast is er ook met zintuigen veel te beleven.
Schrijf over pepermunt en je lezers worden al frisser in hun hoofd (hersenonderzoek laat duidelijk zien dat de bijbehorende hersendelen voor deze geur onmiddellijk actief worden). Vermeld hoe bibberkoud het is en je lezers krijgen kippenvel. Creëer een raadsel in de tekst en je lezers worden bloednieuwsgierig (de bijbehorende adrenaline gieren al door hun lijf).
Kortom: met woorden roep je een complete belevenis op.
Een belevenis die zich weliswaar puur tussen de oren afspeelt, maar die daarom niet minder reëel is.
Zintuiglijk schrijven vind ik daarom enorm belangrijk. Het legt de directe verbinding tussen jou en de lezer. Hoe meer je het doet, hoe beter je het in de vingers krijgt. Als een ijsbreker banen de woorden zich een weg naar de bijbehorende boodschap.
Het helpt je om gezien en erkend te worden als expert.
Als woorden samen gaan schommelen, ontstaat er plakkracht.
