Naar de tandarts voor de halfjaarlijkse gebitscontrole, wat een hinderlijke onderbreking van je leven. Maar deze keer kwam ik er vrolijk van terug, besmet door de uitgelaten stemming van mijn tandarts.
Nee, ze had geen corona-vakantie gehad.
Haar praktijk moest verplicht zes weken dicht. Dat was allereerst hard werken, vertelde ze achter haar spatscherm.
Haar aandacht werd namelijk helemaal opgeslokt door het vraagstuk hoe spoedpatiënten toch behandeld konden worden.
Met veel kunst- en vliegwerk had ze samen met collega’s een aparte ruimte weten in te richten, waar alle veiligheidsmaatregelen konden worden toegepast.
Ze was nu zo jolig omdat ze alsnog een geweldig weekje vakantie had gevierd in Drenthe. In een gebied met de onnavolgbare naam Fochteloërveen.
Dat was nog eens wat anders dan Cuba.
Maar ze had minstens zoveel genoten.
Vandaar dat ze nu iedere patiënt vroeg naar de plannen voor deze zomer. Oh, je gaat helemaal naar het buitenland, zei ze verbaasd tegen mij.
Want ik noemde verreweg de meeste exotische bestemming die ze deze week gehoord had: België.
Nou heb ik tientallen keren in België vakantie gevierd. Zo vaak, dat het vertrouwd terrein is. Op de foto zie je een landgoed in de Ardennen van enkele jaren geleden.
Maar dit jaar is alles anders. België blijkt voor buitenlanders een Moeilijke Bestemming in de hogere categorie.
We zijn namelijk met een groep van 33 personen. Al 22 jaar gaan we met deze groep van 6 tot 7 gezinnen op vakantie. Onze kinderen zijn samen opgegroeid, waardoor het voelt als één grote samenklittende familie.
Maar strikt genomen zijn we dat natuurlijk niet.
België denkt in sociale bubbels: je mag met maximaal 15 personen in één groepsaccommodatie verblijven. Sinds 1 juli zijn de regels versoepeld, maar voor ons nog niet genoeg.
België als no-go-area.
Het dreigde uit te groeien tot een serieus hoofdpijndossier, want alternatieven waren niet zo snel voorhanden. Mentaal had ik al afscheid genomen van onze jaarlijkse vakantieweek.
De eigenaar heeft echter een geniale oplossing bedacht. Het landhuis dat we gehuurd hebben, blijkt opsplitsbaar in twee gedeelten. Hij heeft voorgesteld dat iedere sociale bubbel zijn eigen vleugel krijgt.
De slimme meeteller heeft al opgemerkt dan we dan nog drie mensen over hebben. Gelukkig heeft de Belgische overheid nog een andere fijne regel die we hier inventief kunnen toepassen.
De bubbel moet bestaan uit 15 mensen plus de mensen uit het grootste gezin. Aangezien we er een groot gezin bij hebben, komt dat helemaal goed.
Dit is een staaltje van creatief denken.
We zijn er supergelukkig mee. Niet dat wij de verspreiding van het virus een handje willen helpen, maar we denken dat wij allemaal gezond zijn en blijven. En we kunnen heel goed sociaal doe-het-zelven.
Uit je eigen sociale bubbel stappen is normaal gesproken zeer gezond voor je creativiteit. De beste ideeën ontstaan als veel mensen met een grote diversiteit elkaar ontmoeten.
Deze zomer stappen wij juist in de bubbel, corona volente.
Wat doe jij deze zomer?
