Als organisatie ben je bezig met het ontwikkelen van een e-learning of andere leerlijn. Hoe pas je verhalen toe om leerdoelen te bereiken? In dit artikel laat ik je zien hoe een gemeentelijke organisatie persoonlijke verhalen van vluchtelingen toepast om werkgevers te interesseren hun vacatures open te stellen.
Yonas vluchtte een aantal jaren geleden met zijn gezin uit Eritrea. Na een lange moeilijke tocht door het land werden zijn twee van zijn kinderen onverhoeds bij de grens opgepakt.
Yonas en zijn vrouw stonden voor een onmogelijke keuze: verdergaan en de beide kinderen in gevangenschap achterlaten? Of teruggaan met het risico dat ze zelf ook werden gepakt?
Een hartverscheurend dilemma.
Met de grootst mogelijke pijn in hun hart reisden ze verder. Na allerlei omzwervingen kwamen ze uiteindelijk in Nederland terecht. Hier wilden ze hun leven weer opbouwen.
Dit is een van de verhalen uit de koker van een gemeentelijk samenwerkingsverband, die vluchtelingen in contact brengt met mogelijke werkgevers.
Deze organisatie nodigt onder meer werkgevers uit die interesse hebben om vluchtelingen in dienst te nemen. Op de eerste bijeenkomst krijgen zij eerst enkele presentaties te zien van werkzoekende vluchtelingen, die meer vertellen over hun achtergrond. Ze horen welke keuzes mensen als Yonas moeten maken en hoeveel doorzettingsvermogen daarbij komt kijken.
Op deze manier kreeg Yonas een baan in het magazijn van een groothandel. Hij werkte daar tot volle tevredenheid, zowel van hemzelf als zijn werkgever.
Maar dit was nog niet het einde van het verhaal.
Want op een dag vroeg Yonas aan zijn baas of hij minder mocht gaan werken. Zijn baas snapte er niets van. Waarom zou hij minder willen gaan werken?
Yonas had vernomen dat zijn kinderen gevonden waren. Ze zaten in een kamp in Soedan. Natuurlijk wilde hij hen daar heel graag gaan ophalen. En het liefst zo snel mogelijk. Hij wilde echt alles op alles zetten.
Maar eerst had hij toestemming nodig van de IND. Hij dacht dat hij iedere week bij de IND in de rij moest staan om aan de beurt te komen. Zo ging dat in zijn geboorteland ook.
De Nederlandse werkgever begreep zijn verzoek niet. Yonas begreep niet dat de IND niet van hem vroeg om iedere week in de rij te gaan staan, zodat hij aan de beurt kwam.
Misverstanden, die voortkomen uit culturele verschillen.
Die misverstanden leiden er helaas toe dat het aanvankelijke enthousiasme van werkgevers weer snel terugloopt als zij op de werkvloer tegen dit soort situaties aanlopen. Om te voorkomen dat vluchtelingen binnen de kortste keren weer op straat staan, is het belangrijk dat werkgevers begrijpen waar onbegrepen gedrag uit voort kan komen.
De organisatie gebruikt daarom dit soort concrete verhalen om werkgevers te leren wat er bij komt kijken als zij vluchtelingen in dienst nemen. Deze levensechte verhalen met sluimerende conflicten, misverstanden en dilemma's worden gedeeld op informatie-avonden, maar ook in e-learnings en modules.
En Yonas? Zijn kinderen zijn nu allemaal in Nederland. En hij werkt nog steeds bij hetzelfde bedrijf.
Benieuwd hoe jij zelf storytelling toepast voor jouw educatieve bijeenkomsten, trainingen of andere onderwijsactiviteiten?
Ik schreef een uitgebreid artikel met tips en benodigde stappen over storytelling voor educatieve doelen.
Veel e-learnings zijn dodelijk saai en worden vaak ervaren als 'verplichte kost'. Maar storytellers doen niet aan saai. Als je weet hoe je effectief verhalen inzet om deelnemers belangrijke kennis of ervaringen bij te brengen, dan zijn de leerervaringen enorm waardevol.
