Creatief Jaarverslag | 2025 - Het popcornjaar

Elk jaar neem ik de tijd om stil te staan bij wat ik heb gemaakt, geleerd en ervaren als een moment van bezinning. Dit is het Creatieve Jaarverslag 2025 over mijn popcornjaar.

2025 was een jaar vol creatieve vaart. Ik zat in een scheppingsflow die me zelf verbaasde. Nieuwe programma’s, workshops, een magazine, boeken… het leek alsof alles tegelijk tot leven wilde komen. 

Deze explosie begon met een flard die bleef hangen na een sessie met een coachee. Zij zei: ik wil niet langer op halve kracht leven. 

Die zin ging niet alleen over haar, maar raakte ook mezelf. Want dat is precies waar ik zelf al langer op aan het broeden was: leven, werken en creëren zonder concessies. Niet meer versnipperde projectjes aan elkaar rijgen, maar alles in lijn brengen met mijn stem, mijn missie en mijn energie. 

Foto: Art of the Journey/Sheila Bosman

Mijn popcornjaar

Dat was het begin van een grote verschuiving. Ik herstructureerde in het voorjaar mijn aanbod en omarmde helemaal het beeld van mensen met een popcornhoofd. Niet langer als metafoor, maar als mijn speelveld: voluit. Daaruit ontstond de Popcornacademie, een plek waar creatieve brein niet worden afgeremd, maar juist worden gevierd in alle veelzijdigheid.  

Fotograaf Sheila Bosman maakte prachtige foto's van mij en rondzwevende popcorn in mijn verhalenstudio. Een rijke oogst beelden, dat een extra impuls gaf aan de ontwikkeling van al mijn concepten en materialen.

En ik sprak iets uit wat lang onder de oppervlakte had gelegen: ik ben kunstenaar. Groot en loei-spannend, maar precies zoals het is. Het bracht alles wat ik doe (schrijven, coachen, mooie dingen maken) terug tot één kern: creëeren in uiteenlopende vormen. 

Ook scherpte ik mijn toon aan: met minder uitleg, meer uitgesproken. De grootste eye-opener: dat ik niet alles hoef uit te leggen om begrepen te worden. Mensen voelen het en komen juist voor die energie. Het voelde alsof de losse puzzelstukjes van de afgelopen jaren ineens in elkaar klikten: door voluit te spelen, uit te proberen en te durven doen.

Focus op storytelling en creatief leiderschap

Mijn werk als coach en gids in creatief leiderschap en storytelling vormde opnieuw het hart van mijn jaar. Ik begeleidde bevlogen ondernemers en leiders die verlangen naar helderheid, richting en eigenheid: mensen met veel ideeën, een groot hart en soms een hoofd dat alle kanten op schiet. 

Samen onderzochten we wat hun verhaal is, waar hun echte drijfveren liggen, en hoe ze hun dromen tastbaar maken. Hun ambities kregen vorm in boeken, programma’s, websites, lezingen en keuzes die hun eigen stem weerspiegelen.

- Mission Possible

In mijn programma Mission Possible hielp ik klanten om hun verhaal of missie te vinden en dat te vertellen op een manier die blijft hangen. Vaak zijn het mensen die zelf anderen inspireren (coaches, trainers, leidinggevenden) maar die hun eigen verhaal nog niet scherp zien. Het mooiste moment is dat waarin ze hun eigen draad terugvinden. Dat ze merken: dit is wie ik ben, en hier sta ik voor.

- Boek met Plakkracht

Het programma Boek met Plakkracht (voor mensen die een non-fictieboek willen schrijven) groeide dit jaar uit tot een rijke online bibliotheek, met meer dan vijftig lessen over schrijven, structuur en stijl. Het is een plek waar schrijvers houvast vinden, juist als ze verzanden in chaos of twijfel. Ik zie hoe deelnemers niet alleen beter gaan schrijven, maar ook steviger weten wat ze met hun boek willen bereiken.

- Popcorn Focus

Ik ontwikkelde Popcorn Focus, een intensief high-end traject van zes maanden waarin creatieve denkers met veel ideeën leren kiezen, richten en uitvoeren zonder hun speelsheid te verliezen. Het traject biedt ruimte voor één op één begeleiding, met volle aandacht voor creatievelingen die veel willen, maar ook structuur nodig hebben.

- Madeira

Ik maakte een eigen droom waar: begin 2025 woonde en werkte ik zes weken op Madeira. Het eiland werd mijn werkatelier, coachruimte en stilteplek tegelijk. De rust van het eiland hielp me om mijn eigen stem opnieuw te horen, precies wat ik mijn klanten ook gun. Met Saskia Ridder rekte ik mijn durf- en klauterspieren verder op.

Het was bovendien geweldig om hier te coachen met de botanische parken en de oceaan als decor: de Popcorn Sabbatical.

Coaching op het terras van het filmmuseum op Madeira

- Het WEL-festival en de WEL-beweging

Een van de hoogtepunten van het jaar was het WEL-festival en de oprichting van de WEL-beweging, een initiatief van Jeanine Mies. Jeanine werkte haar ideeën uit binnen mijn programma’s Goudroute naar 2024 en Mission Possible. 

Ze werkte daarbij niet alleen haar droom uit voor haar boek over magneetwoorden, maar ze visualiseerde er ook een beweging én een compleet festival bij. Inmiddels is er een netwerk van honderden mensen die zich richten op wat wél kan. Een Mission Possible gaat niet over wat je kunt, maar over wie je durft te zijn. En natuurlijk ook over alles wat wél mogelijk is.

Jeanine bereikte ook de finale van de verkiezing van Zelfstandig Ondernemer van het Jaar 2025 (Foty-awards). Helemaal terecht!

Workshop op het WEL-festival over 'Werkwoorden aan het Werk', een superkracht bij storytelling.

- Nieuwe programma’s en werkvormen

Dit jaar bracht ik verschillende nieuwe programma’s, werkvormen en producten tot leven. 

• Samen met Bianca Versteegen organiseerde ik Voluit Leven, een tweedaags programma over innerlijk leiderschap, loslaten, bekrachtigen en zichtbaar worden met je eigen stem. Het gaf ons en de deelnemers enorme voldoening.
• Daarnaast gaf ik de workshop Soulkaarten maken om innerlijke beelden tot leven te brengen. Prachtig hoe beeldtaal kan werken wanneer woorden even tekortschieten.
• Helaas stopte ik met Plakkracht Plus, mijn maandelijkse abonnement voor schrijfliefhebbers. Ik zette het initiatief om in Popcorn Lab, een creatief programma voor mensen met een popcornhoofd.
• Ik maakte een overzicht met magische schrijfwerkplekken, met veel mooie tips uit mijn netwerk.
• Ik ontwikkelde het e-book 8 time-outs voor mensen met een popcornhoofd, en het e-book Het Werkwoord WERKT.
• Ik ontwikkelde het Popcorn Magazine voor mensen met een popcornhoofd. Nog gratis aan te vragen!
• Mijn favoriete tools? Daar maakte ik ook een overzicht van. Dit zijn mijn favorieten voor popcornhoofden.

Het Popcorn Magazine

Persoonlijke verdieping

- Opleidingen

Ook voor mezelf was 2025 een jaar van groei. Ik volgde de opleiding Creative Leadership bij JBBX, waar ik opnieuw werd geconfronteerd met de vraag: wie wil je zijn, en waar geef je richting aan? Creatief leiderschap is voor mij geen methode, maar een levenshouding. Het vraagt om aanwezig te zijn, dicht bij jezelf te blijven en om echte passende keuzes te maken.

Daarnaast volgde ik diverse cursussen en trainingen, waaronder Columns aan de Keukentafel bij Eva Hoeke, lezingen over kunstenaars en de opleiding Hagologie (over de geschiedenis van Den Haag) van het Gilde Den Haag.

- Eerste keren

Er was een rij dingen die ik dit jaar voor het eerst deed:

• Ik leerde de basis van Portugees, met mijn tong in de knoop en vol verwondering over deze taal.
• Voor het eerst was ik op Oerol: heerlijk fietsen over Terschelling, prachtige voorstellingen, een hoofd vol inspiratie.
• Ik sloeg een plank doormidden (ja, echt) en voelde hoe focus en intentie een stuk materie kunnen breken.
• Ik boetseerde een zomerweek lang bij de Beeldhouwwinkel in Den Haag, jongleerde met balletjes op het strand (valt niet mee) en danste salsa: allemaal manieren om ritme en speelsheid terug te brengen in mijn lijf.
• Ik startte met zuurdesembrood en maakte mijn eigen bosbessenlikeur.
• Ik was een van de ruim 300 zingende deelnemers aan de flashmob op NS-station Leiden om aandacht te vragen voor mensen die kampen met eenzaamheid.

Ik bleef me voeden met nieuwe inzichten en mensen. Ik nam deel aan online netwerkbijeenkomsten van Eline Landgraf, aan Haagse Vrouwenzaken en aan de Buitenbubbel op Ameland, waar ik samen met Anja Neubauer een buitenworkshop gaf over rampverhalen en reddingslijnen.

Anja Neubauer maakte deze landkaart voor onze workshop Rampverhalen en Reddingslijnen op Ameland

- Woongemeenschap De VuurSteen

Als voorzitter van de vereniging VuurSteen Woongemeenschap werkte ik aan onze gezamenlijke woondroom: een leefgemeenschap voor mensen die bewust en betrokken willen wonen.

We formuleerden onze visie, onderzochten diverse locaties en leerden steeds beter om te ontdekken waar we echt voor willen gaan. Het is bijzonder om te ervaren hoeveel kracht er vrijkomt wanneer mensen zich verbinden rond een gedeelde droom.

Illustratie: Hester van der Kwaak | Kletspraatje.nu

Storytelling als vak en levenshouding

Een van mijn vaste drijfveren is om storytelling te blijven ontwikkelen.  Niet alleen als communicatie-instrument, maar als manier van leven: storyliving.

• Toekomst van het vak: Waar gaat het vak naartoe? Ik ontwikkelde een overzicht van trends in storytelling voor het symposium 20 jaar Storytelling ter gelegenheid van het afscheid van vakgenoot Annet Scheringa. Ook publiceerde ik trendoverzichten onder de naam Vooruit Vertellen op mijn website.
• Werkwoorden aan het werk: Ik gaf een workshop over de kracht van werkwoorden in storytelling op het WEL-festival en liet mensen hun eigen woorden vinden met pingpongballen. Hierboven zie je de visuele samenvatting van Hester van der Kwaak.
• Vakartikelen: Ik schreef vier artikelen voor het online platform Frankwatching, waarbij dit artikel het meest gelezen werd: zo gebruik je AI om orde te scheppen in een confetti aan Ideeën.
• Storytelling in Residence: Een storyteller in residence is een verhalenverteller- of maker die tijdelijk verbonden is aan een organisatie, gemeenschap of locatie om verhalen te verzamelen, creëren en delen. Ik gaf het concept van storytelling in residence verder vorm en inhoud. 
• Eigen Stem: Voor Tekstblad (2025-1) schreef ik een artikel over het vinden van je eigen stem: Waarom je eigen schrijfstem onmisbaar is.
• Long read: Ik vernieuwde het blog 16 universele verhalen die we altijd willen lezen en bekijken tot een long read en breidde de lijst uit met veel voorbeelden van oude verhalen en hedendaagse vormen van storytelling.
• Vertelkring: Ik nodigde een groepje nieuwkomers in onze straat uit voor een huiskamergesprek om verhalen uit te wisselen rondom de vraag ‘wat maakt dat je je thuis voelt in onze buurt’? Het initiatief werd enorm gewaardeerd.
• Vakontwikkeling: Voor het laatste jaar maakte ik deel uit van de Raad van Wijzen van de Storytelling Academy (voorheen afstudeercommissie), waar we nieuwe chiefs-storytelling mochten feliciteren. Nu de Academy vanaf 1 januari een nieuwe opzet krijgt, voelt het na ruim tien jaar als een natuurlijk moment om mijn rol met veel voldoening af te ronden.

Trendpresentatie over de toekomst van storytelling op het symposium '20 jaar storytelling'

- Kunstprojecten

• Een van mijn creaties is het mini-boek Zinnen om in te wonen. Een inspiratie- en werkboek voor wie leeft met een popcornhoofd, een taalhart en een hoofd vol verhalen.
• Ik ontwikkelde de Stemgenoten: zestien universele krachten die in ieder mens werkzaam zijn. Ze laten zien hoe we bewegen door het leven: van innerlijke groei naar daadkracht, van verbinding naar verbeelding. Ze helpen je om te herkennen welke stem op dit moment in jou spreekt en waar jouw verhaal zich bevindt in de menselijke reis. 

In de opnamestudio van Simon van der Veer voor de opname van de OutCast.

- In de media

• Simon van der Veer interviewde me voor zijn podcast Outcast. We doken meteen de diepte in over de eenzaamheid van Pippi Langkous en Roodkapje. Onderweg kwamen persoonlijke verhalen boven die ik niet eerder had gedeeld. Van oude eenzaamheid tot het moment dat ik écht mijn eigen stem koos. De aflevering vind je hier op Spotify: Vergeet mijn naam niet. 
• Linda.nl interviewde me over de erfenis die ik kreeg van mijn overleden ouders en hoe ik die erfenis inzette om mijn eigen keuzes te maken: mijn eigen bedrijf. Het artikel zit achter een betaalmuur, maar ik deelde het verhaal ook hier op LinkedIn.
• Tekstblad (2025-3) besteedde aandacht aan mijn werkplek: de werkplek van een popcornhoofd.

- Verhalen, boeken en teksten

• Als narratief coach werkte ik met achttien mensen aan hun persoonlijke verhaal: boeken, blogs, websiteteksten en LinkedIn-posts.
• Bij drie boeken was ik betrokken als meelezer of leverde ik een eigen verhaal aan. Dat was bij de boeken van Jeanet Bathoorn & Sandra Derksen (Premium Freedom Formula), Elke Wiss (Even tussen mij en mij) en Izzy Mamnoon (Parenting Up).
• Ik begeleidde Gea Koren (en Toos van Huijgevoort) bij het boek Samen ruimte maken voor ieders stem, zeggenschap in de gehandicaptenzorg.
• Ik redigeerde het boek van Mirjam van Oort en Hans van Lanen over de geschiedenis van hun bijzondere huis en de eeuwenoude geschiedenis: het voormalige veerhuis van Overasselt. Het boek Den Tempel, raakvlakken tussen mens en tijd met de Maas als levensader is verkrijgbaar bij Erfgoed Heumen.
• De maatschappelijke rol van storytelling kreeg vorm in De Stille Prijs, een narratief dialoogdocument over vrouwen, werk en pensioen bij Pensioenfonds Zorg en Welzijn/PGGM. Een project dat liet zien hoe cijfers pas betekenis krijgen als je de verhalen erachter hoort.
• Ter gelegenheid van het honderdjarige jubileum van het kenniscentrum /fonds NSvP ontwikkelde ik het concept voor een zigzagfolder. Ik schreef de tijdlijn en mini-portretten van de drie 'founding fathers', met hun verbinding met de aandachtspunten van nu. Het kernverhaal 'innovatief in werk' kreeg zo weer een frisse uitvoering. 
• Ik begeleidde gesprekken en interviews binnen het onderwijs voor het samenwerkingsverband VO-HO in de regio Rotterdam. Als storyteller in residence volgde ik een jaar lang zes scholieren vanaf hun examenjaar op de havo en het vwo naar de overstap naar het hoger onderwijs. De serie is hier gepubliceerd: in gesprek met leerlingen
• Dagbeleving De Willemshoeve in Soest is een unieke plek voor mensen met dementie. Ik begeleid directeur en oprichter Jeroen Meeder bij het uitwerken van zijn missie, visie en kernwaarden en het uitdragen daarvan. Ook gaf ik een workshop storytelling aan de medewerkers om verhalend te leren kijken.

Mislukkingen én manieren om het los te laten

Dit jaar beleefde ik de ene creatiestorm na de andere. Bij het schrijven van dit jaarverslag dacht ik: er moet ook een stukje in over alles wat níet gelukt is. Toen ik begon te schrijven, bleek de lijst langer dan verwacht. Geannuleerde workshops. Mislukte lanceringen. Opiniestukken die nooit geplaatst werden. Blunders. De literaire avond waarbij ik afgebeld werd als host.

Mijn online academie die nog net gered kon worden, nadat alle content ineens verdwenen was. Wel moest de vormgeving van alle modules helemaal opnieuw gedaan worden. Dat heeft me vele uren werk gekost.

Van buitenaf lijkt het vaak alsof alles vanzelf gaat. Maar achter de schermen verdwijn ik regelmatig in doodlopende paadjes. En juist daar gebeurt het leerwerk. Sommige projecten zijn geen successen, maar grondstoffen, die misschien pas later iets voortbrengen. 

- Boek als kunstproject

Zoals de dozen met exemplaren van mijn boek Jongleren met Vermicelli: ooit trots uitgebracht, nu opnieuw tot leven gewekt als kunstproject. Elk boek kreeg een nieuwe naam (beginnend met een J, net zoals een stamboom van rasdieren) en werd ergens achtergelaten, als een klein ritueel van loslaten. 

- Het 'mislukte' kooroptreden

Nog zo'n ervaring had ik deze zomer met een kooroptreden, waarbij onze dirigent plots het podium afliep. Halverwege het optreden verdween hij in lichte paniek, omdat zijn tablet door de hoge temperatuur was uitgevallen. Voor een koor normaal gesproken hét recept voor chaos. 

Maar juist toen gebeurde er iets bijzonders. De toetsenist zette tóch het popnummer Tonight in, de band volgde en vervolgens ook het hele koor. Een oud-koorlid in het publiek pakte spontaan de leiding en gaf de inzetten aan, terwijl een paar krachtige stemmen in het koor ons allemaal meesleepten. 

Het bijzondere was: bijna de helft van ons koor bestond uit invallers. We kenden elkaar nauwelijks en hadden niet eens samen ingezongen. En toch klonk er iets groters dan ieder van ons afzonderlijk. Kippenvel. 

Die ervaring liet me opnieuw zien: je hoeft niet alles perfect te plannen. Het gaat erom dat je je afstemt op wat er op dat moment ontstaat. Niet eindeloos schaven, niet wachten tot je alles onder controle hebt, maar omarmen en durven inzetten. Met jouw stem, op jouw manier, en tegelijk deel worden van iets dat groter is dan jijzelf.

Magische werkplekken om te schrijven

Vooruitblik naar 2026

- Vooruit vertellen: verbeelding, verhalen als gids en visie op de tijdgeest

Het komende jaar staat voor mij in het teken van Vooruit Vertellen, verhalen die de toekomst al voelbaar maken. De drie lijnen die ik eerder beschreef, krijgen een diepere vorm: 

1. Verbeelding als bron (kunstenaarschap)
2. Verhalen als gids voor persoonlijke en collectieve ontwikkeling (coaching)
3. Visie op de tijdgeest als richtinggevend kompas (narratief toekomstonderzoek) 

Waar ik de afgelopen jaren vooral mensen hielp om hun eigen stem te vinden, richt ik me nu meer op de toekomstkracht van verhalen zelf. Onder de noemer Vooruit Vertellen onderzoek ik hoe verhalen richting kunnen geven in tijden van complexiteit en versnelling. Niet alleen: wat is jouw verhaal? maar ook: welke toekomst roep je ermee op? 

Dat accent past bij mijn werk met creatieve denkers en leiders met een popcornhoofd. Hun meanderende manier van denken blijkt precies de denkkracht die onze tijd nodig heeft. Dat doe ik vooral via één-op-één trajecten: met diepte, aandacht en het vermogen om verhalen tot de kern terug te brengen.

Eigen Stem Kaarten

- Sabbatical op Madeira

In 2026 woon en werk ik opnieuw vijf weken op Madeira. Die periode gebruik ik om te schrijven aan mijn nieuwe boek en de reeks Vooruit Vertellen verder te ontwikkelen. De rust van het eiland helpt me om te vertragen en scherper te zien wat er werkelijk toe doet. Ook ontvang ik daar weer deelnemers voor de Sabbatical op Madeira, een plek voor bezinning, experiment en creatieve vrijheid. 

En er is reden tot vieren: in 2026 word ik zestig. Dat moment markeert voor mij een nieuw verhaal. Ik wil het vieren met dans, muziek, vrienden en dankbaarheid. 

Veel mensen denken dat ze eerst zichzelf moeten vinden, voordat ze kunnen creëren. Maar je vindt jezelf juist door iets te maken, door te experimenteren, door te falen en opnieuw te proberen. Daarom ga ik door met wat ik het liefste doe: spelen, mensen ontmoeten, luisteren naar podcasts, lezen, nadenken, en dan alles samen laten smelten tot iets nieuws. 

Alles wat ik doe, draait om één sleutelgedachte: kies wat bij je past, want daarin zit de meeste betekenis en een moeiteloze flow. Identiteit is geen voorwaarde voor creativiteit, het is het resultaat ervan. En dan kan het ook ineens zo lijken dat je leven zelf niet alleen een kunstwerk is, maar ook een vorm van vooruit vertellen.

Illustratie Flos Vingerhoets, symposium '20 jaar storytelling'

Tot slot

Het schrijven van dit jaarverslag is mijn persoonlijke heidag: terugkijken, ordenen, verbanden leggen, en dan ineens die momenten waarop nieuwe perspectieven oplichten. Het is werk dat tijd vraagt, en juist dat onderzoek in slow motion is de reden waarom ik het blijf doen. 

Ik voel me dankbaar, voor de mensen die ik mocht begeleiden, voor de gesprekken die ontstonden en de prachtige creaties die hieruit voortvloeiden.

Grote dank dat je me volgt, dat je mijn verhalen leest, en dat ik ook jouw verhalen mag horen. Laten we doorgaan met creëren, delen en ontdekken. 

Tot in het nieuwe jaar, met lef, lichtheid en een liefde voor verhalen. Niet op halve kracht, maar voluit.