We schieten gemakkelijk in de paniekstand tijdens een crisis. Begrijpelijk, want we raken de controle kwijt. Toch kun je een crisis ook zien als een moment om te onderzoeken waar je werkelijk voor gaat. Wat is nu echt belangrijk voor jou?
Het woord crisis komt voort uit het (oud-)Griekse werkwoord κρινομαι (krinomai), dat scheiden, schiften en beslissen betekent.
Het verwijst wonderlijk genoeg naar de beslissende fase van een ziekte: het moment dat duidelijk wordt dat de ziekte sterker is dan de patiënt of dat juist de ziekte overwonnen kan worden. Crisis betekent dan ook het kantelpunt: het moment waarop de verandering plaats gaat vinden.
Het is het moment van de waarheid.
Ook voor ons heeft een crisis nog steeds die diepere betekenis.
Bij een crisis wordt duidelijk dat het oude niet meer werkt en dat het beslissende moment nabij is. Het levert meer bewustwording op, die de basis kan vormen voor verandering. Je wordt uitgenodigd om onderscheid te maken wat er echt toe doet en wat niet.
Iedereen doet dat weer op een eigen manier en in zijn eigen tempo. Als je eerst in de wachtstand staat en kijkt wat jij nodig hebt, dan is dat voor jou vast het meest passende proces.
In deze tijd kun je wel dingen makkelijker uitproberen. Ik heb al heel wat mensen gesproken en gezien die vrijwel niets digitaal deden en nu toch de sprong gewaagd hebben.
Dat kan ook, want iedereen snapt dat het niet meteen perfect gaat. En dat hoeft ook helemaal niet. De lat ligt lager dan ooit, doen is veel beter dan een perfect eindresultaat.
Het gaat dan om vertrouwen.
Vertrouwen in je eigen waarden bijvoorbeeld. Dat geeft je houvast om niet in de paniek te schieten, maar om de juiste keuzes te blijven maken. In mijn boek Jongleren met Vermicelli werkte ik uit hoe je dat doet. Bijzonder om te ervaren hoe dit boek in deze periode weer helemaal van pas komt.
Zo schreef recensent Henk-Jan Kamsteeg afgelopen week in zijn boekbespreking:
"Tegen wil en dank hebben velen van ons door de coronacrisis meer tijd voor zelfreflectie. De zaag scherp houden, zoals Covey zou zeggen. Het boek Jongleren met vermicelli komt dan ook als geroepen."
Als het boek een snaar raakt bij mensen, juist in deze periode, dan ben ik daar ongelooflijk blij mee. In tijden van drukte heb je vaak geen tijd (of je gunt jezelf die tijd niet) om daarbij stil te staan. Blijf gezond en neem nu de tijd om jouw moment van de waarheid te herkennen.
